كانون بازنشستگان و مستمری بگیران تامين اجتماعی شهرستان شمیرانات

رییس کانون بازنشستگان و مستمری بگیران شمیرانات :

با تمام توان برای اجرای همسان سازی پیگیری و ایستادگی می کنیم تا این حق را بگیریم

دستمزد و حقوق یکی از جدی ترین چالشهای شاغلان و بازنشستگان تامین اجتماعی است که در پایان هر سال مطرح می شود. اما مساله مهم این است که کارگران هرگز از این افزایش راضایت نداشته اند زیرا با هیچکدام از بندهای ماده ۴۱ قانون کار و ماده ۹۶ تامین اجتماعی همخوانی نداشته است. امسال نیز تنها ۱۷ درصد به حقوق و دستمزدها افزوده شد و بنا بر اعتقاد تمامی فعالان جامعه کارگری و نمایندگان تشکلهای بازنشستگی، این افزایش معقول و منطقی نبوده و با واقعیتهای زندگی در شرایط فعلی همخوانی ندارد. در این رابطه پرویز احمدی پنجکی، رییس کانون بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی شهرستان شمیرانات گلایه دارد. وی معتقد است که می بایست بیشتر از اینها به حقوق بازنشستگان افزوده شود اما همین مقدار نیز جای تشکر دارد. آنچه در ادامه آمده، نتیجه گفت و گو با احمدی پنجکی است.

 نظر شما در مورد افزایش ۱۷ درصدی حقوق بازنشستگان و مستمری بگیران چیست؟

از هنگامی که کانون شکل گرفته، افزایش مستمری بازنشستگان را پیگیری کرده ایم اما در مورد افزایش حقوق سال ۱۳۹۴ بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی اعتراض داریم. البته در ۲ سال گذشته پیگیر بودیم که آنچه برای کارگران شاغل تابع قانون کار افزایش پیدا میکند، برای بازنشستگان تامین اجتماعی هم این اتفاق بیفتد. خوشبختانه در سال ۹۳ این اتفاق افتاد و امسال هم مسوولان تامین اجتماعی موافقت کردند ۱۷درصدی که به کارگران شاغل تابع قانون کار اضافه شد، به بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی هم اضافه شود. التبه انتظار داریم حواشی جانبی مستمری ها از جمله حق مسکن، حق خوابار و بن بازنشستگان نیز مانند کارگران شاغل افزایش پیدا کند اما طبق آخرین پیگیری هایی که کردم، رقم ناچیزی افزایش پیدا کرده و این رقمی نیست که رضایت بازنشستگان را جلب کند.

 شاید امکان افزایش بیشتر میسر نبوده است؟

آقایان میتوانستند حواشی و هزینه های بی موردی که متاسفانه در سازمان در جاهای مختلف اتفاق می افتد، جمع آوری کنند و با آنها به راحتی افزایش حق مسکن، خواربار و بن بازنشستگان را مانند کارگران شاغل افزایش بدهند که رضایت بازنشستگان هم به هر حال تامین بشود. البته جا دارد از وزیر و دوستانی که به کانون عالی و همه تشکلاتی که پیگیر بودند تا این ۱۷ درصد به بخش بازنشستگان هم داده بشود، تشکر کنیم. اما این را هم بگوییم که اگر غیر این تصویب می شد، اولین کانونی که اعلام موضع میکرد، کانون شمیرانات بود. زیرا از قبل اعلام کرده بودیم که اگر آنچه به کارگران شاغل میدهند، به بازنشستگان ندهند، معترض خواهیم بود. اگرچه آقایان بحث دولت را مطرح و اعلام میکنند سازمان تامین اجتماعی از بودجه عمومی دولت استفاده نمیکند و کارمندان دولت از بودجه عمومی دولت استفاده میکنند، بنابراین هر چقدر دولت تصمیم بگیرد باید سازمان نیز تابع آن باشد. ولی حرف ما این است که حقوق خودمان را از سازمانی دریافت میکنیم که سرمایه آن برای خود ما است. بنابراین وزیر کار، هیات مدیره و هیات امنای سازمان باید در این مورد تصمیم بگیرند که ۱۷ درصد هم اعلام کردند.

 از این افزایش رضایت دارید؟

ما همچنان ناراضی هستیم، چون هزینه ها بسیار بالاست و فشار روی بازنشستگان هم بسیار بالاست. هزینه های درمانی بازنشستگان سرسام آور است زیرا به علت بالا رفتن سن و کهولت سنی که بازنشستگان دارند، انواع بیماری ها را دارند. اما اگر حقوق بیشتری می خواهیم به دلیل آن است که سالیان سال زحمت کشیدیم و در واحدهای صنعتی، خدماتی و کشاورزی کار و تلاش کردیم و حالا که بازنشسته شده ایم، جز بیماری چیز دیگری نصیب ما نشده به ویژه آنکه قیمت درمان و به خصوص دارو در این چند سال اخیر بی نهایت افزایش پیدا کرده است.البته درست است که دولت در بحث بیمه سلامت، کاهش قیمت داروها و داروهایی که از لیست بیمه ای حذف شده بودند را مجددا برای بیماری های خاص تامین میکند، اما باز هم بسیاری از داروها افزایش قیمت چشمگیری داشته که بازنشستگان از توان پرداخت قیمت آن داروها عاجز هستند. در این بخش نظر ما این است که باید دوستان ما برای تامین معیشت بازنشستگان نگاه بهتری داشته باشند.

 شما رای شورای عالی کار که نماینده کارگر نیز در آن حضور دارد را قبول ندارید؟

عملکرد این شورا اشکال دارد زیرا به حرف نماینده کارگر توجه نمی شود. به عنوان نمونه، شورای عالی کار در سال گذشته قیمت سبد خانوار را مشخص کرد که قیمت این سبد برای کارگران شاغل بالای ۲.۵میلیون تومان بود. تشکلات کارگری نیز بر اساس آخرین پیگیری هایی که داشتند یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان را اعلام کردند. بخش کارگری مجلس شورای اسلامی هم مبلغ یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان را برای سبد اعلام کرد و این حداقل چیزی بود که تعیین شد و ما قبول داریم اگر شخصی چه بازنشسته چه شاغل کمتر از این حقوق بگیرد، واقعا در تنگناست. بنابر این باید در این زمینه چاره ای پیدا شود و مسئولین فکری کنند که مایحتاج زندگی بازنشستگان تامین بشود. در نتیجه در این بخش نیاز است که بررسی بیشتری صورت بگیرد. به خصوص کانون عالی بازنشستگان و کانون های استانی و نمایندگان کانون های بازنشستگان باید بیشتر در این زمینه از الان برای سال آینده کار کنند که این اتفاقات رخ ندهد و بتوانیم راهکاری برای تامین معیشت بازنشستگان پیدا کنیم. آقایانی که این مبلغ را تعیین می کنند آیا می دانند اکثریت بازنشستگان ما حداقل بگیر هستند. آیا می دانند به غیر از حداقل بگیرها، عده دیگری از این افراد کسانی هستند که با ۱۰ سال سابقه پرداخت بیمه و ۶۰ سال سن بازنشسته شدند که حقوق شان کمتر از حداقل است و با ۲۸۰ یا ۱۸۰هزار تومان زندگی می کنند که این مبالغ واقعا نان خالی هم نمیشود. الان قیمت همه چیز افزایش پیدا کرده است. وقتی قیمت نان که مایحتاج ضروری کارگران و بازنشستگان و خانواده های قشر پایین است گران می شود، چه باید کرد؟ وقتی یکباره دولت اعلام میکند که قیمت نان آزاد سازی شد، مگر نه اینکه آزاد سازی یعنی قیمت ها افزایش پیدا میکند؟ نتیجه اینکه اگر یک بازنشسته یک نان سنگک برای خانواده خودش می خرید که با پنیر، خیار، گوجه و امثال آن بخورد، یک باره می بیند که نان ۶۰۰ تومانی ۱۲۰۰ تومان شده است. یعنی ۱۰۰ درصد و حتی بیشتر افزایش داشته است و این فشار روی دوش بازنشستگان است. دولت نیز از آن طرف اعلام میکند که تورم را مهار کرده و شیب تورم را کاهش داده است ولی ما کارگران و بازنشستگان چیزی را لمس نکردیم. اگر قیمت اجناس را مهار کردند، قیمت دارو افزایش پیدا کرده و اگر دارو را مهار کرده اند قیمت اجناس بالا رفته است. الان کرایه ها را ببینید. هنوز به حقوق ما اضافه نشده و چیزی دریافت نکرده ایم، ولی کرایه ها را ۲۰درصد افزایش داده اند. قیمتها نیز دست دولت نیست وقتی می گویند قیمت نان ۱۰۰درصد اضافه شده این طور نیست، بکله نانوایی ها به هر میزان که میتوانند، میفروشند. به هر حال کمترین چیزی که یک بازنشسته و افراد کم درآمد می توانند بخرند، همین نان خالی است که بخورند تا نمیرند. بنابراین انتظار داریم که مسئولین توجه بیشتری کنند.

 قبول دارید سازمان توان پرداخت این حقوق را ندارد؟

اگر آقایان مطرح میکنند که سازمان از نظر مالی مشکل دارد، این مشکل بخاطر سوء مدیریتی است که از گذشته در سازمان بوده است. الان هم متاسفانه بریز و بپاش هایی که در بخش های مختلف سازمان می بینیم، ما را نگران کرده است. به عنوان اشخاصی که صاحب سرمایه هستیم و با این سازمان کار میکنیم، می بینیم که متاسفانه بریز و بپاش های فراوانی در سازمان صورت میگیرد که نیاز است افراد دلسوزی در سازمان این موارد را پیگیری و مهار کنند تا جلوی اصراف ها گرفته شود. متاسفانه در شعبه ها و ادارات کل و در خود سازمان تامین اجتماعی و شرکت هایی که زیر مجموعه سازمان هستند، بریز و بپاش دارند. اگر فرد دلسوزی باشد که اینها را کنترل کند، می تواند این هزینه ها را براحتی مدیریت کند و پس از آن خدمات خوبی در بخش درمانی و معیشتی به بازنشستگان و خانواده های آنها ارایه کند. بنابراین در عین حالی که بابت ۱۷ درصد تشکر میکنیم، اما ناراضی هستیم و زیرا این مبلغ هزنیه زندگی اکثر بازنشستگان را تامین نمی کند. الان بازنشستگانی که به ما مراجعه میکنند نسبت به هزینه های درمانی خودشان معترض هستند.

نظر شما در مورد بیمه تکمیلی برای جبران هزینه های درمانی چیست؟

با توجه به اینکه بیمه تکمیلی داریم، اما نسبت به آن معترض هستیم. زیرا بیمارستان های ملکی سازمان تامین اجتماعی برای ماست اما بازنشستگان به راحتی نمیتوانند از این ملک خودشان استفاده کنند و ناچار می شوند که تن به بیمه تکمیلی بدهند و بابت آن هم رقمی را پرداخت میکنند که فشار مضاعفی بر دوش ماست. نیاز است در این زمینه ها توجه بیشتری بشود و کانون ها جدی تر روی این زمینه پیگیری کنند.

 نظر شما در مورد همسان سازی و افزایش درآمد بازنشستگان چیست؟

بحث جدی ما بحث همسان سازی حقوق بازنشستگان است. همسان سازی از سال ۸۸ تا بحال سرگردان مانده است. بودجه این همسان سازی به هر حال داده شده است. بودجه آن مشخص و تصویب شده است. اما وقتی در مقام پیگیری و اعتراض به نمایندگن مجلس شورای اسلامی مراجعه میکنیم، نمایندگان میگویند بودجه را به سازمان داده ایم، اما آقایان بخشی را به بازنشستگان پرداخت و بخش دیگر را به خزانه دولت عودت داده اند و این جای تاسف دارد. اگر اینطور باشد، مسئولین ما باید به ما پاسخگو باشند که چرا بودجه ای که برای این کار اختصاص داده شده و باید حقوق بازنشستگان و مستمری بگیران ما از محل آن افزایش پیدا میکرد، به علت کوتاهی، کم کاری و سوءمدیریت باعث شدند که بودجه به خزانه دولت برگردد و بازنشستگان نتوانند از این پولی که مربوط به اینهاست و دولت از بودجه های عمومی آنرا اختصاص داده تا کمکی به حال بازنشستگان و مستمری بگیران کند، استفاده کنند. این برای ما جای سوال است که اگر این مبالغ را برای خود آقایان در سازمان میدادند، آیا این پول را به خزانه دولت برمیگرداندند؟ چه کسی در این زمینه قصور کرده است؟ اما افرادی که در این زمینه قصور کرده اند باید تنبیه بشوند و با آنها برخورد شود. نگرانی ما از این است که وقتی در مورد مبلغی که مربوط به بازنشستگان است، این طور رفتار میکنند، مطمئنا در مورد سرمایه تامین اجتماعی هم دلسوزی، فداکاری و تلاش نمیکنند و به تبع آن هزینه های بی مورد و اصراف کردن ها نیز اتفاق می افتد که در نهایت باعث میشود سازمان دچار مشکل شده و در ادامه وضعیت معیشت، حقوق و درمان ما نیز دچار چالش و معضلات بشود. بی شک انتظار ما از سازمان بسیار بیشتر است. همسان سازی حق ما است و باید انجام شود. وزیر کار، مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی و هیئت مدیره و هیئت امنا باید نسبت به آن حساسیت داشته باشند. نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم باید حساس باشند چرا که بارها به تشکلات ما مراجعه کردند و از مشکلات ما خبر دارند. نمایندگان مجلس باید یادشان بماند که امسال، سال انتخابات است و میخواهند از بازنشستگان و مستمری بگیران رای بگیرند. اما افرادی که از ما دفاع و حمایت نکردند از ما انتظار رای نداشته باشند. بدانند که وقتی از حقوق ما به راحتی عبور میکنند، ما به آنها رای نخواهیم داد. ما تشکلات کارگری و بازنشستگان از شخصی حمایت میکنیم و به او رای میدهیم که به فکر مستمندان، محرومان، بیچارگان و حقوق بگیران پایین دست جامعه از جمله کارگران باشند. در غیر این صورت همکاری با آنها نخواهیم کرد. نتیجه اینکه همسان سازی حقوق را به صورت جدی پیگیر هستیم و رها نخواهیم کرد و سکوت هم نخواهیم کرد. اکنون هم با تشکلات کارگری، بازنشستگان، کانون های استانی و عالی دوباره صحبت میکنیم و اگر نتیجه ای حال نشد، مجبور هستیم از اهرم های دیگر برای گرفتن حق خودمان استفاده کنیم. از اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل تامین اجتماعی هم میخواهیم افرادی که با کم کاری باعث شدند این بودجه به خزانه دولت برگردد را به ما معرفی کنند.

 به نظر شما چه کار می شود با این افراد کرد که بر تنبیه آنان تاکید دارید؟

باید با آنها برخورد شود. می توان در کمیته های انضباطی با آنها برخورد کرد. اگر من کارگر و بازنشسته خطا کنم، آنها با من برخورد میکنند. بنا بر این افرادی که در این زمینه کوتاهی کردند، باید وضعیت آنها مشخص شود.

وضعیت مطالبات سازمان تامین اجتماعی چطور شد؟

سازمان تامین اجتماعی برای بازنشستگان، کارفرمایان و کارگران است چون سرمایه آن برای ماست. دولت نیز بدهکاری زیادی به سازمان دارد و اگر بدهکاری خود را پرداخت کند، سازمان به راحتی میتواند خدمات ارایه دهد. این سازمان و پول آن حق الناس و برای مردم است. بنابراین دخل و تصرف در این سازمان به هیچ عنوان مورد قبول ما نبوده و نخواهد بود. اما الان دوباره زمزمه جداسازی درمان از بدنه سازمان تامین اجتماعی و شریک کردن دیگران در سفره سازمان تامین اجتماعی مطرح می شود. از سوی دیگر گویا آقایان موافقت کرده اند که بازنشستگان فولاد سر سفره سازمان تامین اجتماعی بنشینند که سوال ما این است که اگر اینها بیایند، بودجه آنرا چه شخصی تامین میکند؟ اگر حقوق هر کدام از این بازنشسته ها را به طور متوسط ۵۰۰هزار تومان حساب کنید و در تعداد نفرات ضرب کنید، رقم بالایی می شود، این رقم را چه شخصی باید پرداخت کند؟ آیا دولت بودجه ای دارد که میخواهد این بازنشستگان را سر سفره تامین اجتماعی بیاورد؟ آیا بودجه ها و هزینه های اینها را به سازمان پرداخت میکند که تامین اجتماعی دچار مشکل نشود؟ آیا افراد دیگری که از بیرون میایند و سر سفره سازمان تامین اجتماعی مینشینند و به راحتی در مجلس یا دولت حضور آنان تصویب میشود اما در واقع افراد ناخوانده سر سفره تامین اجتماعی هستند، بودجه ای برای این افراد اختصاص می دهند تا سازمان دچار مشکل نشود. آقایان باید بدانند سازمان تامین اجتماعی جمعیت عظیم بالای ۳۵ میلیون نفری را در بخش درمان و معیشت خدمات می دهد. این سازمان ۲.۵ میلیون جمعیت بازنشسته که با خانواده هایشان حدود ۶ میلیون نفر می شوند را حقوق می دهد و چشم این افراد فقط به سازمان تامین اجتماعی است، چون روزی و حق و حقوق آنها سازمان است. بازنشسته های تحت پوشش سازمان شاغل نیستند که از کارخانه حقوق بگیرند. اینها ۳۰سال حق بیمه پرداخت کرده و الان مستمری خودشان را از سازمان دریافت میکنند. اگر سازمان درآمد نداشته و دچار بحران بشود، خطرناک است زیرا این بحران ها در آینده باعث میشود که معضلاتی برای کشور به وجود بیاید. امروزه کشور رو به کهنسالی میرود و باید برای تامین مستمری آنها راه چاره پیدا شود. آقایان باید بدانند که هر روز به تعداد بازنشستگان اضافه میشود و اگر سرمایه گذاری زودبازده در سازمان صورت نگیرد و شرکت های شستا حرکت نکنند و سرمایه گذاری در بخش های مختلف صورت نگیرد، با چالش رو به رو می شویم. باید در سازمان گروه ها و تیم هایی باشند که سرمایه گذاری را به موقع انجام بدهند تا درآمد آن به موقع وارد سازمان بشود تا خدمات ارایه کند. ما نگران هستیم و نگرانی اساسی ما دخالت های نابجای مسئولین دولتی و دخالت های نابجای بعضی از سازمان ها و نهادهاست که باعث شده این سازمان ۳۵ میلیون نفری به سویی حرکت کند که سربار دولت و کشور بشود. ما به مجلس و دولتمردان هشدار میدهیم که در آینده این سازمان دچار مشکل میشود در این صورت مشکلات این جمعیت عظیم را چه شخصی باید کنترل کند و چه شخصی باید جوابگو باشد؟ اگر مستمری بازنشسته دچار مشکل بشود، چه کسی پاسخ میدهد؟ در همین ایام نوروز بازنشستگان مکرر با من تماس می گرفتند که آیا حقوق بازنشستگان را تا پنجم فروردین میدهند؟ زیرا به این حقوق ناچیز وابسته هستند. اما حقوق های فروردین ماه را با تاخیر پرداخت کردند و نگران شدیم که علت چه بوده است؟

 گویا نقدینگی سازمان کم شده بود که مستمری ها با تاخیر پرداخت شده است؟

اگر پول نداشتند، چرا دنبال وصول مطالبات نرفتند؟ چطور به ما میرسد، پول نیست و خزانه خالی میشود؟ باید اجراییات سازمان دنبال وصولی های واحدهای صنعتی برود. چرا سازمان در هنگامی که صنایع خوشحال بودند و درآمد داشتند، نرفتند مطالبات سازمان را بگیرند و الان که به بحران خورده اند باید بگیرند؟ درست است که بحران داریم، به دلیل تحریمها تحت فشار هستیم و واحد های صنعتی ما بحران دارند، اما به هر حال باید دریافت شود. نکته دیگر بدهکاری هایی است که به سازمان تحمیل می شود. متاسفانه با سرعت طرح های غیر کارشناسانه را در مجلس یا دیگر بخشها دیگر تصویب می کنند که بار مالی برای سازمان ایجاد میکند. این مصوبات را چه شخصی باید کنترل کند؟ امور حقوقی و مجلس سازمان تامین اجتماعی چه میکند؟ هیئت مدیره، هیئت امنا و دوستانی که سال ها در سازمان بودند، چرا از تشکلات کارگری نمی خواهند یک راهکار پیدا کند؟ به راستی وضعیت سازمان با این شرایط چه خواهد شد؟ الان درمان سازمان را در قالب بیمه سلامت می برند، کدامیک از ما را صدا کردید که بگویید درمان را دارند میبرند، نقش شما چیست و چه کاری باید انجام دهید؟ در حالی که اگر به ما فرصت بدهند، اجازه این کار را نخواهیم داد. بنده این را به وزیر کار، اعضای هیئت مدیره سازمان تامین اجتماعی و دولت اعلام میکنیم که اگر کوچک ترین حرکتی در حوزه درمان سازمان اتفاق بیفتد و درمان ما را جداسازی کنند، به هیچ عنوان ساکت نخواهیم نشست. املاک درمانی سازمان متعلق به من است. من و امثال من بازنشسته و کارگر صاحب خانه و صاحب سرمایه هستیم و ملک ما را میخواهند به دیگران بدهند. همین الان ما را به بیمارستان راه نمیدهند و می خواهند دیگران را هم سر سفره درمان ما بنشانند. اگر بحث سلامت و اصل ۲۹ قانون اساسی باید اتفاق بیفتد، این وظیفه حاکمیت و دولت است. دست شان درد نکند که دارند زحمت میکشند تا بیمه سلامت ایجاد کنند و کسانی که فاقد بیمه و درمان هستند، بتوانند از این خدمات استفاده کنند. ما هم قبول داریم روستایی، شهری و هر شخصی در کشور بیمه ندارد باید به راحتی بتواند از بخش درمان استفاده کند و جای تشکر هم دارد، ولی اینکه دست در جیب ما بکنند، درست نیست. امروزه به سازمان تامین اجتماعی سرانه درمان داده نمیشود در حالی که به همه مردم ایران سرانه درمان داده میشود. بنا بر این هرچه در سازمان است همان پول هایی هست که خودمان سالیان سال زحمت کشیدیم، انباشته کردیم و الان باید استفاده کنیم. اما مساله این است که الان دخالت های نابجای بعضی از سازمان ها و نهادها، سازمان ما را با چالش مواجه میکنند و واقعا کسری بودجه داریم.

به نظر شما چه باید کرد؟

سازمان تامین اجتماعی باید به کارگران و بازنشستگان اعتماد کند. بهتر است آقایان با تشکلات کارگری و بازنشستگی نشست برگزار کنند تا با خرد جمعی راهکار پیدا کنیم. نباید منتظر بمانیم همه چیز خراب شود و سپس آقایان به دنبال این باشند که راه حل پیدا کنند و آنگاه تازه ببینیم چرا این اتفاق افتاده است؟ چرا حقوق بازنشستگان را نمیدهند و چرا سازمان تامین اجتماعی کسری بودجه دارد. اکنون اعلام می شود که سازمان در نقطه سر به سر است و کسری بودجه وجود دارد و ما از مسئولین و هیئت مدیره سازمان گله مند هستیم زیرا از ما کمک نخواستند.

 چرا شما برای کمک به سازمان پیش قدم نشدید؟

ما همواره به عنوان سرباز پیاده سازمان تامین اجتماعی آماده کمک بوده و هستیم. اولین باری که آقای نوربخش به عنوان مدیرعامل جدید سازمان منصوب شد، با او جلسه گذاشتیم و گفتیم اگر مواردی هست، آمادگی یاری داریم. اعلام کردیم که اگر جایی نیاز به پیگیری است، بگویید تا پیگیری کنیم که خبری نشد. البته تشکلات ما نیز مقداری ضعیف هستیم و اگر جدی تر این مسائل را پیگیری کنیم، شاید این اتفاقات نیفتد. به همین دلیل من از همه دوستان کانون ها و همکارانی که در کانون های مختلف استانی و شهرستان ها در کانون عالی و کانون استان تهران هستند، می خواهم که جدیتر با این مسایل ورود کنند. مدیران سازمان باید بپذیرند که ما استقلال سازمان تامین اجتماعی را همیشه خواستار بوده ایم. الان هم خواستار این هستیم سازمان مستقلی داشته باشیم. باید بدانیم که بخشهای درمان، سرمایه گذاری و تمام بخش های سازمان تامین اجتماعی به یکدیگر متصل هستند و هر کدام از این بخش ها جدا شوند، سازمان دچار مشکل خواهد شد. بنابراین اعلام می کنیم که هر گونه تعرضی به سازمان تامین اجتماعی از قبیل جدا سازی بخش درمان از بدنه سازمان تامین اجتماعی به هر بهانه از جمله به بهانه بیمه سلامت، به بهانه هماهنگ کردن بیمارستان ها با بخش درمان و امثال اینها یا آوردن دیگران سر سفره سازمان تامین اجتماعی به هر بهانه و از طرف هر شخصی مسموم است و ما به عنوان نمایندگان بازنشستگان منطقه شمیرانات، اجازه نخواهیم داد این اتفاق بیفتد و اولین کسانی خواهیم بود که در اعتراض به این مورد، پیش قدم خواهیم شد. اگر کسانی بخواهند اموال ما را به غارت ببرند و به دیگران بخشش کنند، ایستادگی خواهیم کرد. اگر هر کسی بدون اطلاع و اجازه ما و بدون توجه به حق و حقوق هزاران نفر از کارگرانی که سالیان سال زحمت کشیدند و حق بیمه پرداخت کردند، بخشهایی از سازمان را به دولت یا سازمان دیگری واگذار کند، بدون اینکه مبلغی واریز سازمان بشود یا سرمایه و یارانه ای داده بشود و درمان سازمان را جداسازی کند، به هیچ عنوان اجازه نخواهیم داد. این هشدار ما به همه مسئولین است. به هر حال به همه کسانی که به دنبال این هستند که درمان را از بدنه سازمان جدا کنند، آخرین هشدار را میدهیم. اگر هم ببینیم این زمزمه ها صورت میگیرد، مطمئن باشند عکس العمل های دیگری نشان خواهیم داد و اجازه نخواهیم داد که خانه و ملک و اموال ما را به راحتی به دیگران بخشش کنند تا ما به عنوان مالک اصلی این اموال ته صف باشیم و دچار مشکل و گرفتاری در رابطه با بخش درمان بشویم. بنابراین انتظار داریم که مسئولین ما توجه بیشتری کنند. اعضای هیئت مدیره و هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی، وزیر کار، هیئت دولت و مجلس باید بدانند سازمان تامین اجتماعی یک سازمان مستقل متعلق به مردم علی الخصوص کارگران، بازنشستگان و کارفرمایان است. آقایان بدانند هیچ شخص دیگری در این سازمان نقشی ندارد، صاحب سهم نیست و حق ندارد بدون اطلاع صاحبان سرمایه برای این سازمان تصمیم بگیرد. اگر هم روزی چنین شود مطمئنا عکس العمل نشان خواهیم داد. من از همه کانون های استانی و کانون عالی کشور میخواهم که با جدیت از حق و حقوق مردم دفاع کنند و باید بدانیم کوتاهی و سکوت در این زمینه خیانت به بازنشستگان و کارگران کشور است. اگر هم آقایان بخواهند اموال ما را به غارت ببرند و بخشش کنند و ما به عنوان نمایندگان بازنشستگان یا کارگران در این زمینه سکوت کنیم، خیانت است. بنابر این از همه عزیزان و همکاران میخواهم که با جدیت بیشتری راجع به این مورد پیگیری کنند. از نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم میخواهم که اگر کسانی هستند که میخواهند درمان را از بدنه سازمان جدا کنند، با آنها مقابله و مخالفت کنند و اجازه ندهند که این اتفاق بیفتد. نکته مهمتر این است که مسوولان سازمان باید به استقلال و سرمایه گذاری زود بازده بیشتر توجه کنند.

 یکی از زیر مجموعه های سازمان، بانک رفاه است که نسبت به آن گلایه هایی وجود دارد. این گلایه ها چیست؟

هیئت مدیره سازمان باید بداند که زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی شامل شرکت های شستا می شود و بانک رفاه کارگران نیز یکی از آنهاست. اما بازنشستگان نسبت به آن معترض هستند. سوال ما این است که چرا پرداخت تمام حقوق بازنشستگان نباید از طریق بانک های رفاه صورت بگیرد؟ سرمایه بانک رفاه متعلق به بیمه شدگان و سازمان تامین اجتماعی است و در اصل ۱۰۰درصد سهام آن برای ماست. بنابراین بازنشسته ما نباید از بانک های دیگر حقوق بگیرد تا حقوقش را با تاخیر پرداخت کنند!؟ بازنشسته ای که برای نان شب و مایحتاج روزمره اش درمانده و چشم به مستمری اش دارد، نباید اجازه بدهیم که همین مبلغ ناچیز با تاخیر به او پرداخت شود. این کم کاری ها و بی توجهی و کسری بودجه هایی که مطرح میکنند، قابل حل است. چرا مطالبات سازمان را دریافت نمیکنند؟ این بدهکاری هایی سنگینی که دولت دارد، آقایان باید بگیرند. این رفتار ناشی از کوتاهی مسوولان است و باید آقایان به ما پاسخگو باشند. ما به عنوان صاحبان سرمایه سازمان تامین اجتماعی مطرح هستیم و تمامی شاغلان سازمان نیروهای ما هستند. اینها کارمندان ما و کسانی هستند که به نمایندگی از طرف ما، این اموال به آنها سپرده شده که از اموال ما محافظت کنند. بنابراین نمیتوانیم اجازه بدهیم که به راحتی این کار اتفاق بیفتد و اموال ما را به راحتی بخشش کنند یا توجه نکنند.

 یکی از مباحثی که همواره دنبال آن بودید، تغییر اساسنامه سازمان است. این مساله به کجا رسید؟

من همواره نگران بریز و بپاش هایی هستم که در شعبه ها، شرکت های شستا، ادارات، بانک رفاه و دیگر بخشها اتفاق می افتد و نگرانی ما از این است که بازرسی هیئت نظارت وجود ندارد. به همین دلیل باید ساختار سازمان تغییر کند. بارها اعلام کردیم که کم توجهی برخی از اعضای هیئت مدیره سازمان، نمایندگان بخش کارگری و بازنشستگان باعث مشکلات سازمان شده است و برای حل این مشکلات، ساختار سازمان تامین اجتماعی باید به ساختار گذشته برگردد و طبق اساسنامه قدیم سازمان، شورای عالی و هیئت نظارت باید ابقا بشوند. زیرا با بودن هیئت نظارت و شورای عالی تامین اجتماعی میتوانیم نظارت بر اموال خودمان داشته باشیم. در غیر این صورت همینطور که میبینید به راحتی دست در جیب ما می کنند، سرمایه های ما را در جاهای دیگر هزینه میکنند و قانون های غیر کارشناسی تصویب میشود که برای سازمان بار مالی ایجاد میشود تا دیگران سر سفره بازنشستگان بیایند.

= به هر حال آنها نیز حق بیمه پرداخت می کنند. چه اشکالی دارد؟

مشکل سر این است که افرادی را که می آورند مبلغی بابت حق بیمه پرداخت نمیکنند و میگویند در آینده میدهیم و در آینده هم واریز نمیشود و جزو دیون سازمان بر بدهی های دولت افزوده می شود. همین رفتار آقایان آینده بحران زده سازمان را به ما نشان میدهید. الان بازنشسته به موقع حقوق میگیرد، اما اگر به موقع پرداخت نشود، زندگی او به مشکل میخورد. بازنشسته ای که ۲۸۰هزار تومان حقوق دریافت میکند برای خرید نان خالی که اکنون آزاد سازی کردید و با رقم دلخواه میفروشند، گیر کرده اند. در این شرایط، چطور شما براحتی اموال ما را نادیده میگیرید و بعد هم درمان ما را با دیگران به اشتراک می گذارید. بیمارستان میلاد ، بیمارستان فیاض بخش ، بیمارستان لبافی نژاد و دیگر مراکز درمانی اموال ما هستند که کارگران و بازنشستگان باید براحتی به آنجا وارد شده و درمان بگیرند. ولی به علت اینکه مسوولان نمیتوانند و نتوانستند خدمات ارائه بدهند، به بیمه تکمیلی تن دادیم.اعتقاد ما بر این است که بحث بیمه تکمیلی را اصلا نباید پیگیری کنیم. زیرا خودمان ملک داریم و درمان مستقیم باید به راحتی به ما درمان ارایه بدهد. آقایان به جای اینکه بیمه سلامت بازنشستگان را به بخش های خصوصی واگذار کنند و دنبال بیمه سلامت باشند، باید دنبال تقویت بیمه درمان مستقیم باشند. معاونت درمان سازمان باید از اعضای هیئت مدیره بخواهد که درمان مستقیم را تقویت شود و بیمارستان ها و درمانگاه های ملکی سازمان را تقویت کنند تا بازنشستگان به راحتی از این امکانات استفاده کنند. در رابطه با بیمه تکمیلی نیز از ابتدا مخالف بودیم و الان هم مخالف هستیم. ولی بازنشسته به دلیل افزایش قیمت دارو و درمان مجبور است تن به این رقم بیمه تکمیلی بدهد. توجه داشته باشیم که از یک طرف ۱۷ درصد به حقوق بازنشسته اضافه میشود و از این طرف ۲۳هزار و۲۰۰تومان باید بابت بیمه تکمیلی به ازای هر نفر پرداخت کنیم. همین هزینه بیمه تکمیلی بار مالی است که برای بازنشسته ایجاد میشود. با هزار جور اعتراض و تهدید ۱۷درصد به حقوق بازنشسته در سال ۹۴ اضافه میشود، از آن طرف مسایل حاشیه ای مانند بیمه تکمیلی باعث میشود که بازنشسته این افزایش حقوق را اصلا لمس نکند و همچنان زیر بار فشارهای معیشتی و فشار های درمانی باقی بماند. این فشارها یک بازنشسته را از لحاظ روحی و روانی دچار مشکل کرده است. بازنشسته ای که بعد از ۳۵ سال تلاش و زحمت بازنشسته شده و الان میخواهد با حقوقی که میگیرد با آرامش با خانواده خودش زندگی کند، به جای اینکه آرامش داشته باشد، استرس و نگرانی دارد. بنابراین انتظار داریم مسئولین در مجلس شورای اسلامی، سازمان تامین اجتماعی، وزارت کار و دیگر بخشها به اداره بهتر سازمان تامین اجتماعی کمک کنند و به راحتی از کنار این موضوع اساسی و مهم که اموال و دارایی های ما در سازمان است گذر نکنند. مسوولان در تامین اجتماعی باید بدانند که هزینه های حاشیه ای برای سازمان بسیار اتفاق می افتد که باید کنترل شود.

منظور شما از این هزینه های اضافی چیست؟

به راحتی هزینه های آنچنانی میشود که سازمان را دچار بحران میکند. اگر اموال سازمان در همین تهران را بررسی کنید، جاهای مختلفی است که زاید هستند. اینها باید جمع آوری و ادغام شوند. اگر ادغام شوند، هزینه های سازمان هم کاهش پیدا میکند و درآمدهای سازمان صرف این هزینه های بی مورد نمی شود. در این صورت این درآمدها انباشته می شود و پول ها به صندوق سازمان تامین اجتماعی باز می گردد و آنها می توانند خدمات مناسبی را به بازنشستگان بدهند و به سادگی حق مسکن و خانوار را افزایش بدهند. چه اشکالی دارد همانطور که مزایای جانبی را به کارگران شاغل میدهند، به ما نیز بدهند. چرا آقایان نمی پذیرند قبل از اینکه بازنشسته بشویم، تابع قانون کار ایران بودیم و براساس قانون کار حقوق میگرفتیم. ما قبل از بازنشستگی براساس قانون کارعیدی میگرفتیم اما اکنون عیدی ما را مطابق کارمندان دولت میدهند. سوال ما اینجاست که چطور عیدی ما را مثل کارمندان دولت میدهید، ولی همسان سازی ما را مثل کارمندان دولت نمیدهید. اگر عیدی ما را مثل کارمندان دولت میدهید، بهتر است همسان سازی ما را مثل آنها اجرا کنید. چطور هنگام اجرای همسان سازی میگویید که شما کارگری هستید و شامل کارمندان دولت نمیشوید، ولی عیدی ما را مثل کارمندان دولت میدهید. این در حالی است که به افراد تابع قانون کار ۳ ماه حداقل حقوق را به عنوان عیدی پرداخت میکنند و عیدی ما بازنشستگان۶۰۰هزار تومان مانند کارمندان دولت را می دهند. این رفتارهای دوگانه خلاف است. البته این موارد به قانون نیاز دارد که وزیر کار و اعضای هیئت مدیره سازمان و کانون ها باید پیشنهاد اصلاح بدهند. اگر راه های قانونی نیست و نبوده، می توانیم از کمیته های کارشناسی که آقایان تشکیل دادند، بخواهند کار کارشناسی کنند. اگر این کمیته ها بنای ورود به این موارد ندارند، چه چیزی را کارشناسی میکنند که ما آن را لمس نمیکنیم؟ واقعا با رفتن به چند سفر رایگان مشکل حل نمیشود. این درست نیست که رسیدگی به مسائل اساسی و زیربنایی بازنشستگان سازمان تعطیل بشود. همین آقایانی که اکنون حقوق بگیر سازمان هستند باید بدانند که اگر سازمان تعطیل شود حدود ۳۵ میلیون نفر از جمعیت کشور دچار بحران میشوند و ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار مستمری بگیر باید کاسه گدایی به دست بگیرند. بنابراین انتظار داریم اموال را محافظت کنند و سرمایه گذاری کنند و دنبال این باشند که سازمان تامین اجتماعی را تقویت کنند. آنهایی که راس کار هستند همفکری کنند که چه کار باید کنیم تا برای سازمان درآمد ایجاد شود. ما هم آمادگی داریم در هر جایی که مسئولین اعلام کنند، در خدمت شان باشیم. ولی از ما انتظار بی توجهی نداشته باشند. ما نمیتوانیم به عنوان تشکل کارگری ببینیم که هزینه های بی مورد صورت میگیرد و هنگامی که بگوییم به بازنشسته پول بدهید، بگویند نداریم و کسری بودجه داریم. نمی توانیم ببینیم وقتی میگوییم همسان سازی اجرا شود، بگویند بودجه نیست در صورتی که بودجه را به خزانه دولت برگردانده اند و این گونه کم کاری شده و با این افراد هم برخورد نمی شود. اعتقاد ما بر این است که همینطور که کم کاری راجع به بودجه همسان سازی شده، همینطور هم وصولی های ما را نگرفتند که مطالبات سازمان انباشته شده است. الان شرکت های بزرگ میلیارد ها تومان به سازمان تامین اجتماعی بدهکار هستند و آقایان اینقدر آن را نگرفتند که انباشه شده است و الان که میخواهند به بازنشسته خدمات ارایه بدهند، کسری بودجه دارند و حتی حقوق ما را با تاخیر پرداخت میکنند.

 به هر حال امکان دارد در هر سازمانی مشکل مالی پیش بیاید. چرا تا این اندازه حساسیت به خرج می دهید؟

زیرا نگران آینده هستیم. ممکن است سازمان تامین اجتماعی به جایی برسد که تا چند وقت دیگر نقدینگی نداشته باشد تا مستمری ما را پرداخت کند. باید از الان به فکر آینده باشیم. ما نگران هستیم که وضعیت سازمان در آینده چه خواهد شد و چه اتفاقی خواهد افتاد. نگرانی ما این است که اگر وضعیت سازمان به همین صورت پیش برود و مجلس و دولت نظارت نکنند، سربار دولت خواهیم شد. روی صحبت ما با نمایندگان مجلس است. نمایندگان مجلس نمایندگان ما نیز هستند و باید در این زمینه ها کمک کنند. نمایندگان باید بدانند که الان شرکت های بیمه گر یکی پس از دیگری ورشکست میشوند و اینها برای کشور و مردم مشکل ایجاد میکنند. بنابراین انتظار داریم از سازمان تامین اجتماعی که استقلال، اموال و سرمایه آن برای خودش است و سربار دولت و جامعه نیست و به جمعیت بزرگی خدمات میدهد حمایت شود و اجازه ندهند این سازمان دچار بحران شود.

 در آستانه هفته کارگر هستیم. نظر شما در این خصوص چیست؟

در آستانه هفته کارگر جا دارد به همه کارگران عزیز و زحمت کش در سراسر ایران تبریک بگوییم. هفته و روز معلم نیز نزدیک است که به معلم های عزیزی که زحمت کشیدند و برای علم آموزی همه تلاش کردند، تبریک می گویم. امیدوارم که بحران واحدهای صنعتی از بین برود و همانطور که مقام معظم رهبری امسال را سال همدلی و نزدیکی دولت با مردم نامگذاری کرده اند، ما هم به عنوان بازنشسته یا کارگر و آنهایی که در واحد های صنعتی مشغول به کار هستند، کمک کنیم تا کشور شکوفا بشود. ان شاالله واحدهای صنعتی راه اندازی بشود و تولید و سرمایه گذاری رونق بگیرد. باور ما این است که هر چه بنگاههای اقتصادی رونق بگیرد، درآمد سازمان هم افزایش پیدا خواهد کرد. اعتقاد ما این است که اگر حتی یک واحد صنفی درست کار کند و حق بیمه کارگرانش به موقع واریز شود، سازمان هم شکل و شمایل خود را تغییر میدهد. ولی اینکه هر کس در هر جا هر مشکل و بحرانی دارد از کارفرما تا مجلس و دولت، بحران های خود را از بودجه سازمان تامین اجتماعی از پول من کارگر و بازنشسته هزینه کنند، به هیچ عنوان قابل بخشش نیست و حق الناس است. این آقایان بدانند اگر در این دنیا جزای خود را نبینند، باید آن دنیا جوابگو باشند. بنابراین انتظار داریم نمایندگان مجلس بر این شرایط نظارت کنند. از کمیسیون اجتماعی مجلس هم انتظار داریم که اساسنامه سازمان را به حالت اول برگرداند. ترکیب و ساختار سازمان باید تغییر کند. الان یکی از مواردی که همسان سازی را ابتر کرده، این است که بارها ساختار سازمان را در قالب ماده ۱۷ تغییر دادند و این تغییرات در سال های گذشته در ساختار تامین اجتماعی بوده است. بنابر این وقتی میگوییم همسان سازی را اجرا کنید، میگویند چون در سال گذشته فلان موضوع مصوب شده است، همسان سازی خلاف قانون است و نمیتوانیم آنرا به شما بدهیم. به همین دلیل تاکید داریم ساختار سازمان باید تغییر کند. البته در بدنه سازمان هم این اعتقاد وجود ندارد. چرا تیم های کارشناسی تشکیل شده اصلاح ساختار سازمان را بررسی نمی کنند؟ چرا اولین و مهمترین کارشان تغییر ساختار سازمان نیست.

 منظور شما از اصلاح ساختار سازمان تامین اجتماعی چیست؟

اساسنامه سازمان باید به حالت قبل که شورای عالی و هیئت نظارت داشتیم، بازگردد. این برای ما جای سوال است که چرا مسوولان کار به این کوچکی را انجام نمی دهند. مسوولان باید معلوم کنند که چرا ۲.۵میلیون بازنشسته و مستمری بگیر سازمان تامین اجتماعی فاقد نماینده در هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی است، آن هم هیئت امنایی که راجع به سرنوشت ما و سرنوشت سازمان ما میخواهد تصمیم بگیرد. این جای سوال است که چرا وزیر کار و مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی در این زمینه همکاری نمیکنند تا یک نفر از نمایندگان بخش بازنشستگان در هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی نقش داشته باشند؟ در وهله اول نظر ما تغییر ساختار تامین اجتماعی براساس اساسنامه قبلی و ایجاد شورای عالی و هئیت نظارت است. باید نمایندگان بخش کارگری، کارفرمایی و دولت به خصوص بخش نمایندگان بازنشستگان که کانون عالی دارند باید در هیات امنا حضور داشته باشند. اشکال دیگر ما به کانون عالی بازنشستگان است زیرا کانون عالی وظیفه دارد نفراتی را در هیات امنا بگذارد تا از حق بازنشستگان دفاع کند. این از خواسته های اساسی بازنشستگان و یکی از دغدغه های اساسی ماست. اگر این مشکل حل شود؛ نمایندگان بازنشستگان می توانند به راحتی جلوی بعضی از اقدامات را بگیرد. امروزه در مورد هر چیزی تصمیم میگیرند، عدم حضور نمایندگان بازنشستگان باعث میشود حق بازنشستگان از بین برود. ما این را نمیپذیریم که سکوت کنیم و ببینیم در آینده آقایان چه زمانی تصمیم میگیرند که ۲.۵میلیون جمعیتی که خودشان صاحب سرمایه هستند، در تصمیم گیری نقض داشته باشند. دیگر نمی پذیریم که چون دولت بر مبنای اصل ۴۴ قانون اساسی همه چیز را به بخش خصوصی واگذار کرده، سازمان تامین اجتماعی که ملک خصوصی است، واگذار شود و ما حق اظهار نظر و استفاده ویژه نداشته باشیم. بنابر این هیئت مدیره سازمان تامین اجتماعی و نمایندگان بازنشستگان باید اصرار کنند تا شورای عالی و هیئت نظارت دوباره ابقا شود و نماینده بازنشستگان نیز به عنوان شرکای اجتماعی در این هیاتها حضور داشته باشند. این حق ماست و با تمام قدرت پافشاری میکنیم. اعتقاد داریم اگر این اتفاق بیفتد، بسیاری از مشکلات بازنشستگان حل میشود.

در بزرگداشت روز پدر

پدر گرچه خانه ما از آینه نبود، خسته ترین مهربانی عالم در آینه چشمان مهربانت کودکی هایم را بدرقه کرد تا امروز به معنای تو رسیدم .

می گویم پدرم مرا ببخش اگر پای درخت حیاطمان ، پنهانی غصه هایی را خوردی که مال خودت نبودند !

ببخش اگر پیش از رسیدن تو خواب بودم، اما امروز بیدارتر از همیشه آمده ام تا به جای آویختن بر شانه های تو ، بوسه بر بلندای پیشانی ات بزنم

آن روزها سایه ات آن قدر بزرگ بود که وقتی می ایستادی همه چیز را فرا می گرفت ،

امروز لرزش دستانت را در امتداد عصایی چوبی می ریزی .

پدرم سایه ات هرگز کم مباد …

دلم می خواهد به یک باره تمام بغض تو را فریاد کنم .

ساعت جیبی ات را که نگاه می کنی یادم می آید که وقت غنچه ها تنگ شده ، درست مثل من که برایت دلتنگ می شوم و این تصادف قشنگی است که امروز در تقویم تاریخ کلمات هم معنی کنار هم چیده شده اند …

یعنی دائره المعارف عشق پدر ترجمه نام علی علیه السلام است.

* روز پدر و ولادت پر سعادت حضرت علی (ع) بر همه پدران عزیز مبارک باد *